Kocham kogoś kto swoim uśmiechem wywołuje u mnie radość, nawet o tym nie wiedząc. Kocham, ale ten ktoś nie wie o mojej miłości do niego.
Myślami jestem daleko. Jestem tam, gdzie nie mogę być. Jestem z Tobą.
Przez trzy ostatnie dni, moja miłość do Ciebie jeszcze bardziej się wzmogła. Jest jeszcze silniejsza.
Widząc Ciebie, stojącego tak blisko mnie, prawie na wyciągnięcie ręki, chciałam Ci powiedzieć. Powiedzieć Ci jak bardzo Cię kocham, jak bardzo jesteś mi potrzebny. Jednak nie mogłam.. Strach.
Strach przed odrzuceniem, gdy powiem co czuję, jest zbyt silny, by go pokonać.
Czasami chciałabym podejść i powiedzieć 'Kocham Cię. Jesteś dla mnie bardzo ważny', ale, gdy Cię widzę, nie mogę wydusić nawet głupiego 'Cześć.', a co dopiero 'Kocham Cię'.
Często wydaje mi się, że strach przed powiedzeniem Ci tych dwóch ważnych słów potęguje to, że jesteś ode mnie starszy. To, że jesteś doroślejszy i uznasz moją miłość za coś, co minie.
Moje serce pragnie być przy Tobie i mieć Cię tylko dla siebie. Moje serce cierpi, ponieważ nie mogę powiedzieć, że Cię kocham.
Nie mówiąc komuś, jak bardzo go kochasz, możesz go szybciej stracić, niż wtedy, gdy mu to powiesz.
Mogłabym spróbować. Mogłabym powiedzieć, bo czekanie nie ma sensu...
Nieodwzajemniona miłość. .. straszne.
OdpowiedzUsuń