Miłość zawsze przetrwa..

              Lubię obserwować zmarszczki w kącikach Twoich oczu. Lubię patrzeć na radość, którą widać w Twoich źrenicach. Wtedy wiem, że jesteś szczęśliwy i że niczego Ci nie brakuje.

               Zbyt mocno Cię kocham. Kocham, choć wiem, że nie będziemy razem.

               Pamiętam, jak dwa lata temu rodzice powiedzieli mi, że jedziemy na wakacje. Nad morze, na drugi koniec Polski. Powinnam się cieszyć, ale zamiast tego, wybuchnęłam płaczem.
Zapytana o powód smutku, powiedziałam, że przykro mi opuszczać dom. Powód był inny.
Po prostu wiedziałam, że wyjazd oznacza brak Ciebie przez tydzień. Nie chciałam tak. 

            Ona po prostu marzyła, by obudzić 
się w bezproblemowym świecie.

                Idealny obraz Ciebie tak blisko mnie. Uśmiechałeś się. To było zdecydowanie najważniejsze. Mimo swojej woli, sama zaczęłam być szczęśliwa. Bo Ty sprawiasz, że czuję się lepiej.

                 Nawet jeśli nie jest wzajemna, miłość zawsze przetrwa.

                 Moja miłość do Ciebie jest naprawdę silna. Wzmacnia się za każdym razem, kiedy mogę zobaczyć Twój uśmiech. Kiedy dzięki Tobie się uśmiechnę. Tak, uśmiechnę. Bo skoro jesteś szczęśliwy, to czemu ja mam płakać?
Może nie jesteś idealny, ale ja Cię takiego kocham.

Trudno jest czekać..

            Czasami spotykasz na swojej drodze naprawdę wyjątkowych ludzi. Kiedy spotkasz tę osobę, będziesz chciał jej podarować całą miłość, którą posiadasz. Tylko czy ta osoba będzie tego chciała?

             Tęsknię za Tobą. Tęsknię, choć nigdy Cię przy mnie nie było. Chociaż 'nas' nie było. 

             Pamiętam o Tobie cały czas. Ani na sekundę nie opuszczasz mojej głowy. Jesteś w moich myślach..
Nie da się zapomnieć. Nie umiem, nie potrafię i nie chcę zapomnieć.

            Jestem kimś, kto umiera w środku, a mimo to nadal ma trochę nadziei na coś niemożliwego.

            Obumieram w środku, ponieważ każdy kawałek mnie chce mieć Cię blisko, a nie może. Każda cząstka chce się do Ciebie przytulić, mieć Cię tylko dla siebie. Tylko tak się nie da. Ty nie chcesz tego, czego ja i muszę to zaakceptować.

              Jedynym złym krokiem jest ten nie zrobiony.

              Trudno jest czekać na coś, co może nigdy nie nastąpić, ale jeszcze trudniej zrezygnować, bo wiesz, że to wszystko czego pragniesz. 
Nie dam rady zrezygnować, bo za bardzo mi zależy. Zbyt mocno kocham.

Chociaż na minutę..

       Jak to się zaczęło? Myślę, że sama nie do końca wiem. Nie wiem, czemu tak Cię kocham. Jestem pewna tego, że potrzebuję Twojego uśmiechu, żebym się nie rozsypała.

             Największym błędem jest udawanie, że to, co nas boli, jest nam obojętne.

               Czemu wszystko na mojej drodze musi przypominać mi o Tobie? Czemu wszystko wskazuje na to, że nigdy nie będziemy razem, choć tak bardzo tego pragnę?

               Grzechem jest kochać z taką siłą. 

              Chcę, żebyś był szczęśliwy. Chcę, żebyś znalazł kogoś, kogo pokochasz naprawdę mocno. Kogoś, kto odwzajemni Twoje uczucia i będzie Cię kochał bezinteresownie. Mam nadzieję, że znajdziesz kogoś, komu będziesz bezgranicznie ufał. Wiem, że kogoś takiego znajdziesz, bo jesteś wyjątkowy.

              Jeśli chcesz wiedzieć co naprawdę czuję, wsłuchaj się w krzyk mojego milczenia.

             Gdy jesteś tak blisko, a jednocześnie tak daleko.. Gdy Cię widzę.. Wtedy mam ochotę krzyknąć i poprosić cały świat, aby zatrzymał czas. Chociaż na minutę. Żeby wszystko i wszyscy stanęli w miejscu, i żebym tylko ja mogła się poruszać. Abym mogła do Ciebie podejść, dotknąć Cię i szeptem powiedzieć 'Kocham Cię'. Tylko, że czas nie może się zatrzymać, więc moje marzenia są bez sensu.

Miejsce dla Ciebie..

             Jego oczy są idealne. Ich czekoladowy kolor przyciąga i każe mi w nie patrzeć. Kolor jego oczu jest perfekcyjny. Tylko On ma takie oczy.

              Chcesz, czy nie, jesteś w moim sercu. To poważna odpowiedzialność.

              Nawet jeśli mnie nie kochasz, miejsce dla Ciebie zawsze jest w moim sercu. Zawsze będziesz dla mnie kimś ważnym i wiem, że nie zdołam wyrzucić Cię z mojego umysłu.

               Wtedy, gdy Cię nie widzę nie potrafię żyć. Gdy się pojawisz nic nie mówię.

               Byłeś tak blisko mnie.. Zmierzaliśmy do jednego punktu. Kiedy byliśmy już niedaleko siebie, stchórzyłam. Po prostu weszłam do budynku nie odwracając się za siebie. Mogłam Ci powiedzieć. Mogłam, ale tego nie zrobiłam. Może to przez to, że szedłeś z bratem, że wkoło było mnóstwo ludzi.. Chciałabym wyznać wszystko w miejscu, gdzie nie będzie aż tylu świadków.

             To Ty jesteś sensem mojego życia. Istnieję tylko z Tobą.

              Teraz może ktoś pomyśli, że skoro On nie jest 'mój', że jeśli nie ma Go przy mnie, to ja nie powinnam istnieć..
Ale On jest. On istnieje. Dlatego ja żyję..

             Gdy dorosnę zostanę swetrem albo znajdę inny sposób, by się do Ciebie przytulić.

               Chcę żebyś wiedział, że ja zawsze będę dla Ciebie. Chcę żebyś był pewny, że jest ktoś, kto chce Cię chronić przed całym złem tego świata. Chcę żebyś był świadomy, że jest ktoś, kto zrobiłby dla Ciebie wszystko bez wyjątku.

Jestem daleko..

              Kocham kogoś kto swoim uśmiechem wywołuje u mnie radość, nawet o tym nie wiedząc. Kocham, ale ten ktoś nie wie o mojej miłości do niego.

              Myślami jestem daleko. Jestem tam, gdzie nie mogę być. Jestem z Tobą.

             Przez trzy ostatnie dni, moja miłość do Ciebie jeszcze bardziej się wzmogła. Jest jeszcze silniejsza.
Widząc Ciebie, stojącego tak blisko mnie, prawie na wyciągnięcie ręki, chciałam Ci powiedzieć. Powiedzieć Ci jak bardzo Cię kocham, jak bardzo jesteś mi potrzebny. Jednak nie mogłam.. Strach.

            Strach przed odrzuceniem, gdy powiem co czuję, jest zbyt silny, by go pokonać.

            Czasami chciałabym podejść i powiedzieć 'Kocham Cię. Jesteś dla mnie bardzo ważny', ale, gdy Cię widzę, nie mogę wydusić nawet głupiego 'Cześć.', a co dopiero 'Kocham Cię'.
Często wydaje mi się, że strach przed powiedzeniem Ci tych dwóch ważnych słów potęguje to, że jesteś ode mnie starszy. To, że jesteś doroślejszy i uznasz moją miłość za coś, co minie.

               Moje serce pragnie być przy Tobie i mieć Cię tylko dla siebie. Moje serce cierpi, ponieważ nie mogę powiedzieć, że Cię kocham.

               Nie mówiąc komuś, jak bardzo go kochasz, możesz go szybciej stracić, niż wtedy, gdy mu to powiesz.
Mogłabym spróbować. Mogłabym powiedzieć, bo czekanie nie ma sensu...

Jedno serce nie wystarcza..

           Ten ból gromadzi się we mnie od dłuższego czasu. Ogarnia całe moje ciało, każdą komórkę. Ten ból każe mi się
zastanowić nad tym, czego nie mam. Każe mi myśleć o Nim, o kimś kogo kocham. Ten ból wpuszcza do moich oczu łzy i chce żeby płynęły.
Tego długo nie da się wytrzymać.

            Zajrzyj w moje oczy.. One już nie boją się łez.

            Z czasem przyzwyczajam się do tego bólu. Coraz bardziej umiem z nim żyć. Muszę go zaakceptować, bo on nie odejdzie. Ten ból będzie zawsze.

           Jeśli uważasz, że On nie jest chłopakiem dla mnie, powiedz to mojemu sercu. Tylko jest jeden problem - Ono nikogo nie słucha.

           Desperacko potrzebuję Twojego ciepła. Twoich dłoni, które mogłabym zaplatać w moje palce. Twoich oczu, w które mogłabym wpatrywać się godzinami. Twojego głosu, który mógłby mnie uspokoić. Twojego zapachu, który mógłby ukoić moje nerwy.
Desperacko tego potrzebuję, ale jakaś część mnie wie, że nigdy tego nie będę miała.

            Jedno serce nie wystarcza, by żyć. 
Potrzeba dwóch.

            Każdy potrzebuje kogoś kto będzie kochał go bezinteresownie. Kogoś, kto będzie oczekiwać tylko odwzajemnionego uczucia. Ta osoba, która będzie kochać bezinteresownie, będzie chciała bezpieczeństwa i szczęścia drugiej osoby. I ja bym mogła dać Ci taką miłość. Tylko czy Ty tego chcesz?